Otwieranie się serca wyraża się poprzez tęsknotę za źródłem, miłością.

W trakcie pisania kontynuacji ostatniego posta przyszedł mi do głowy fajny wgląd, który postanowiłem na szybko przybliżyć, póki siedzi mi w głowie 🙂

Czas globalnej transformacji świadomości ma to do siebie, że jako ludzie musimy sami zrobić porządek, wziąć odpowiedzialność za swoje życie, a także życie w wymiarze społecznym. Otrzymujemy jednak przy tym olbrzymie wsparcie energetyczne. Przychodzi ono do nas z naszego wnętrza. Jest pochodzącym od samego źródła impulsem oraz inspiracją. Ma przede wszystkim wspomóc nas w tym procesie, nakierować na tory rozwoju świadomości, otworzyć na miłość, ściągnąć z drogi ku autodestrukcji.

Polega na tym, że nasza świadomość kolektywnie jest wyciągana z przestrzeni umysłu w kierunku przestrzeni serca. Proces ten w swojej istocie jest otwieraniem się ośrodka energetycznego serca. Jest on bardzo spontaniczny, oczywiście u każdego przebiega inaczej, w różnym czasie oraz w odpowiednim dla siebie tempie. Ośrodek serca jest portalem, pomostem łączącym nas ze źródłem. Im bardziej się otwiera, tym coraz silniejsze promieniowanie, magnetyczne przyciąganie emituje, ściągając do siebie świadomość. To przyciąganie wyciąga jednocześnie świadomość z przestrzeni umysłu, w której de facto od stuleci była ona „zatrzaśnięta”. Powoduje to, że ludzka świadomość nie będzie już dłużej rezonować z częstotliwością wibracyjną egotycznego umysłu. Jednocześnie rozkwita w nas przestrzeń naszego serca, do której zakotwiczana jest nasza świadomość, abyśmy ostatecznie żyli poprzez przestrzeń serca w pięknym oraz zharmonizowanym połączeniu z umysłem. Jak będzie w nas przejawiać się ten dysonans ze strukturą umysłu?

Będziemy po prostu zmęczeni kreacjami oraz projekcjami swojego egotycznego umysłu. Będziemy mieć dość wielu prowadzonych do tej pory aspektów swojego życia. Będzie się w nas naturalnie rozpadał stary sposób życia. Będziemy mieli dość destrukcyjnych mechanizmów oraz wzorców działania umysłu. Będziemy mieli dość wszelkich dramatów, które stwarza umysł. Na tej płaszczyźnie będziemy czuć zmęczenie, wypalenie, oraz przesycenie. Będziemy mieć dość w swojej postawie sztuczności, kamuflażu oraz zakładania masek. Dość ponurości, dość posępności, dość otępiałości, dość obojętności, dość kłamstwa, dość manipulacji, dość uzależnień, dość kontrolowania oraz bycia kontrolowanym, dość oczekiwań, dość życia przeszłością oraz przyszłością. Będziemy tym wszystkim zmęczeni oraz przejedzeni. Zmęczeni uwarunkowaniami. Zmęczeni swoim egocentryzmem.

Będziemy już znużeni swoim krytycyzmem, surowością, narzekaniem, osądzaniem, frustracją, bezradnością, przyjmowaniem negatywnej postawy, marudzeniem, zamartwianiem się, naginaniem się do oczekiwań innych. Nie będziemy chcieli już dłużej tak żyć, czując, że już to z nami nie współgra. To samo będziemy odczuwać w stosunku do świata zewnętrznego: postawy oraz zachowania innych ludzi, założeń oraz mechanizmów działania wszelkich struktur społecznych ziemskiego systemu.

Otwieranie się serca wiąże się z wyruszeniem w najpiękniejszą podróż życia – podróż w głąb swojego serca. Z początku jest to przecieranie szlaku, oparte głównie na intuicji oraz czuciu. Otwieranie się serca wyraża się poprzez potężne przyciąganie, wysyłane w naszym kierunku promieniowanie ze strony źródła. Im bardziej się otwiera serce, tym bardziej budzi się wewnętrzne światło, czysty staje się kanał komunikacji ze źródłem. Im bardziej otwarty portal serca, tym silniejsze promieniowanie się przez niego przebija. Otwierające się serce zakotwicza nas w teraźniejszości, łączy z prądem życia.

Otwieranie się serca przynosi przede wszystkim intuicyjne rozpoznanie. Oznacza ono, powrót do swoich duchowych korzeni, powrót do swojej jaźni, powrót do domu, oparcie życia na swojej intuicji. Otwieranie się serca wiąże się ze wzmożonym czuciem oraz tęsknotą. Serce jest ośrodkiem czucia. Dzięki temu zacznie się intuicyjnie czuć, że istnieje inny sposób życia. Zacznie się inaczej odczuwać rzeczywistość. Miejsce postrzegania oraz definiowania otaczających nas obiektów przez pryzmat mentalnych etykietek zajmie głębokie ich odczuwanie. Umysł to tej pory dzielił, szatkował wszystko, co istniało w naszej zewnętrznej rzeczywistości. Otworzone serce poprzez fundament współodczuwania zacznie na powrót wszystko ze sobą łączyć, co będzie prawdziwym powrotem do jedni.

Otwierające się serce powoduje, że rozkwita czucie potrzeby bycia autentycznym, naturalnym, bycia naprawdę sobą. Nasila się czucie potrzeby bycia wolnym oraz spontanicznym. Czucie celu swojego istnienia. Czucie obecności siły życia, obecności źródła. Czucie, że się naprawdę żyje, postrzeganie życia jako wielowymiarowego mistycznego doświadczenia.

Otwierające się serce budzi wielką tęsknotę. Tęsknotę za źródłem. Tęsknotę za duszą. Tęsknotę za miłością. Tęsknotę za czuciem jedności życia. Tęsknotę za dobrem. Tęsknotę za spokojem. Tęsknotę za wolnością. Tęsknotę za wszelką obfitością. Tęsknotę za kreatywnością. Tęsknotę za kreowaniem. Zacznie się głęboko czuć brak pełni tego wszystkiego w dotychczasowym życiu, a z tęsknoty za tym wszystkim ustanowią się nowe priorytety życia, pojawi się świeże spojrzenie na życie, narodzi się nowa jakość działania. Im bardziej się otwiera serce, tym bardziej słyszalny staje się wewnętrzny głos. Im bardziej się otwiera serce, tym bardziej zaufanie, aby za nim podążać. Ze strony źródła docierają do nas komunikaty zachęcające do wznoszenia swojej świadomości takie jak:  Harmonizuj. Uzdrawiaj. Oczyszczaj. Przebaczaj. Zaakceptuj. Ufaj. Pokochaj. Równoważ. Integruj. Odzyskaj siebie.

Budzące się wewnętrzne światło przygotowuje oraz otwiera nas na wiele dobrych, oraz wartościowych zmian. Człowiek zaczyna dojrzewać do wielu rzeczy. Staje się gotowy do pokochania siebie. Gotowy do przebaczenia sobie oraz innym. Gotowy do uwierzenia w siebie. Gotowy do zaufania sobie. Gotowy do zestrojenia się z życiem. Gotowy do otworzenia się na nową wizję życia. Gotowy do zrzucenia z siebie wielu uwarunkowań oraz ograniczeń. Otwierające się serce jest zapowiedzią nadchodzących życiowych pięknych przełomów.

Poprzez otwarte serce następuje obustronna komunikacja, wymiana energii ze źródłem. Tworzy się nowa, czysta relacja ze stwórcą, ze źródłem. Oparta na zaufaniu, przyjaźni, partnerstwie, współpracy, zrozumieniu. Towarzyszy temu częsta chęć myślenia o stwórcy, chęć odczuwania jego obecności, chęć przybliżenia się do niego.

Dzięki otwartemu sercu zaczynamy postrzegać siebie samych inaczej. Przestajemy siebie definiować przez pryzmat ludzkiego osobowego ja, mającego imię i nazwisko, ciało fizyczne, swoją historię. Rozpoznajemy, że jesteśmy zbudowani ze światła, jesteśmy światłem, pulsującą falą życia, obecnością, nieskończonym, wiecznym duchem. Otwarte serce łączy nas z całością życia, co diametralnie wpływa na jakość relacji z drugim człowiekiem. Przechodzi się z osądzania innych w stronę współodczuwania – głębokiego czucia jednego wspólnego życia, celebrowania chwili obecnej, świętowania obecności drugiego człowieka. Otwarte serce zachęca nas do wsłuchania się w człowieka, docenienie tego, że jest, że dzieli z nami przestrzeń.

W takim stanie jedności serc można odczuć prawdziwą radość z przebywania razem. Przy takim połączeniu, współbrzmieniu pól serca nie jest możliwe dalsze funkcjonowanie w oparciu o programy oraz mechanizmy umysłu. Gdy zaczniemy naprawdę czuć sercem drugiego człowieka to sztuczne, destrukcyjne wzorce egotycznego umysłu się automatycznie rozpuszczają.

Jak można wspomóc ten zachodzący w nas proces? Wystarczy do tego intencja, wyrażenie woli. Będąc w ciszy, warto skupić się na uczuciu bezwarunkowej miłości oraz radości, wysłając w głąb serca, w kierunku źródła szczerą intencję otworzenia serca, otworzenia się na bezwarunkową miłość stwórcy. Podczas codziennego działania warto również wyrobić sobie nawyk skupiania się na sercu, czucia go, czucia obecności źródła w nim. Podczas spędzania czasu z drugim człowiekiem warto pozostać skupionym na swoim sercu. Odczuwanie energii własnego serca oprócz tego, że automatycznie wyciąga nas z umysłu to posiada niesamowitą moc transformacji naszej istoty, naszego życia.