Kwantowy Umysł – prof. Amit Goswami

„Obecnie powstaje zupełnie nowy pogląd na świadomość, w którym świadomość jest nieskończona, wieczna i niepodzielna. Z tej perspektywy wyłaniają się radykalne implikacje dla procesu kreacji, co pokazuje nam fizyk Amit Goswami, w swojej znakomitej książce. W tym nowym sposobie postrzegania, pojedyncze jednostki otwierają drogę dla zbiorowej mądrości łączącej w sobie przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Oznacza to, że źródło kreatywności i rozkwit mądrości są potencjalnie nieskończone. Goswami maluje przed nami majestatyczny obraz tego, co to znaczy być człowiekiem, od którego może zależeć przyszłość ludzkości”.

Larry Dossey

Od tysiącleci różni mistycy wywodzący się z różnych kultur, mówili nam, że jesteśmy istotami obdarzonymi mocą twórczą. Pomimo, że jest to dla mnie czymś oczywistym, chciałem poznać co do powiedzenia na ten temat ma współczesny świat nauki. Odpowiedzi należało szukać w świecie fizyki kwantowej, ponieważ to właśnie ta dziedzina nauki zajmuje się badaniem zależności pomiędzy obserwatorem (świadomością) a mikroskopijną rzeczywistością. Po oglądnięciu kilku filmów dokumentalnych, przybliżających kwantową rzeczywistość, uznałem, że warto byłoby przeczytać na ten temat książkę któregoś z czołowych badaczy, aby lepiej zrozumieć tą dziedzinę nauki, wewnątrz której znajduje się tak wiele paradoksów. Mój wybór padł na książkę „Kwantowy Umysł”, której autorem jest Amit Goswami – człowiek cieszący się wielkim autorytetem w środowisku „kwantowych naukowców”.

Pan Goswami jest emerytowanym profesorem, związanym z Uniwersytetem w Oregonie. Znany jest jako pionier nowego paradygmatu „nauka wewnątrz świadomości”. Na początku swojej kariery zajmował się fizyką jądrową, którą w pewnym momencie porzucił. Po zmianie swojego pola badań, zajął się interpretacją  mechaniki kwantowej, szczególnie uwzględniając jej paradoksy. W swoim dorobku ma wiele wartościowych książek tj. „Samoświadomy Wszechświat„, „Fizyka duszy” oraz „Lekarz kwantowy„. Jednak najpopularniejszą jego książką jest „Mechanika kwantowa„, wykorzystywana na uniwersytetach na całym świecie.

Książka zahacza głównie o temat kreatywności. Dotyczy to zarówno osobistego jak i społecznego podejścia do tego zjawiska. Prof. Goswami jest założycielem grupy badawczej na Uniwersytecie Oregon, zajmującej się właśnie badaniami nad kreatywnością. Poprzez „Kwantowy Umysł” autor chce nam wyjaśnić, na czym polega przeskok ze starego w nowy paradygmat, oparty o świadomość. Nowy, kwantowy światopogląd bazuje na przewadze świadomości nad materią. Trzeba przyznać, że lektura nie jest napisana najprostszym językiem, a dla pełniejszego zrozumienia treści, wypadałoby mieć chociaż elementarną wiedzę z zakresu fizyki kwantowej. Autor po krótkim przypomnieniu głównych wniosków fizyki kwantowej, szybko przechodzi do sedna sprawy – zależności pomiędzy kreatywnością a świadomością kwantową. Dlatego, aby lepiej zrozumieć co ma do przekazania prof. Goswami, lepiej najpierw zapoznać się chociażby z filmem na temat świata kwantów „What The Beep Do We Know„, który łatwo można znaleźć na YouTube.

Myślę, że warto przytoczyć kilka z głównym aspektów fizyki kwantowej, które są wymienione w książce, których przyjęcie zmienia sposób patrzenia na świat.

• Świadomość jest fundamentem wszelkiego istnienia.
• Objawiająca się nam materia jest poprzedzana kwantowymi możliwościami czy potencjałami. Istnieją dwie sfery rzeczywistości: potencjalność i faktyczny stan rzeczy.
• Świadomy wybór doprowadza do załamania się kwantowych możliwości (fal) w manifestujący się świat (faktyczny stan rzeczy).
• Załamanie się nie jest miejscowe, co znaczy, że nie wymaga żadnej komunikacji czy wymiany sygnałów w danej przestrzeni. Potrzeba takiej komunikacji ma rację bytu tylko w czasoprzestrzeni. Świadomość kwantowa jest nielokalna, więc wykracza poza czas i przestrzeń.
• Kreatywność w swej istocie jest zjawiskiem pochodzącym od świadomości, w sposób nieciągły manifestującej prawdziwie nowe możliwości z transcendentalnej potencjalności.
• Umysł nadaje znaczenie interakcji świadomości i materii.

Fizyka kwantowa wyłoniła się na początku XX wieku, zagrażając światopoglądowi postulującemu, że wszystko co realne zbudowane jest z materii. Oparty na niej nowy paradygmat, mówi, że świadomość (nie materia) jest podstawą wszelkiego istnienia – budulcem wszechświata. Porzuca ona ograniczenia wynikające ze wcześniejszego newtonowskiego, mechanicznego postrzegania rzeczywistości. Za kolejny etap ludzkiej ewolucji profesor Goswami uważa posługiwaniu się umysłem kwantowym – intuicyjnym. Dojdzie do tego m.in poprzez wzrost nacisku na naukę kreatywności w szkołach (rola intuicji, wyobraźni i inspiracji), równocześnie porzucając obecny model edukacji, który jest linearny i pozbawiony wyobraźni. Gdy poddamy się ewolucji wzrośnie świadomość naszej twórczej roli we Wszechświecie, przez co zmienimy naszą życiową postawę z ofiar-odbiorców rzeczywistości na twórców. Autor promuje tzw. kwantowy aktywizm – zmianę społeczeństwa i nas samych za pomocą transformujących zasad fizyki kwantowej. Przetransformują one m.in nasze dzielące podejście do świata w integrujące. Obecnie nawet powstaje film, promujący kwantowy aktywizm.

     https://www.youtube.com/watch?v=FO9N4Ix9Ny0

Amit Goswami widzi kwantowość jako antidotum na współczesną epidemię depresji, spowodowaną głównie brakiem spełnienia duchowego i emocjonalną pustką materialistycznego spojrzenia na świat. Przekonuje nas, że kwantowa kreatywność pozwala osiągnąć spełnienie na wielu płaszczyznach życia – m.in duchowe, materialne, pomagając zintegrować życie zewnętrzne z wewnętrznym: „Zrozumienie tego co obejmuje ludzka kreatywność, jaką rolę odgrywa w samorozwoju, jak działają procesy twórcze oraz skąd się bierze nasza motywacja, wspomoże wielu z nas we wspinaczce przez mury więzienia własnego ja, by odkryć radość i zmienić świat”. Sporo uwagi autor poświecił tematowi podświadomości, pokazując jak fizyka kwantowa daje nowe, kompletne zrozumienie idei podświadomości (zbiorowej i osobiste), zapoczątkowanej przez Freuda i Junga. Znajdziemy także dział poświęcony kwantowemu uzdrawianiu, polegającemu na spontanicznym uzdrowieniu bez konieczności interwencji medycznej. Bardzo interesujące dla mnie były informacje oraz opisy eksperymentów, które pokazują jak fizyka kwantowa umożliwia nielokalną komunikacją – połączenie przekraczające czas i przestrzeń. Przytoczę jeden taki eksperyment.

EKSPERYMENT JACOBO GRINBERG-ZYLBERBAUMA

Meksykański neuropsycholog Jacobo Grinberg-Zylberbaum wraz ze swoimi współpracownikami wykonał szereg eksperymentów, które wraz z około dwudziestoma innymi badaniami, potwierdzają idee kwantowego, nielokalnego połączenia między ludzkimi mózgami.

„Zazwyczaj w tego typu eksperymentach dwoje ludzi prosi się o wspólne medytowanie przez 20 minut, by ustanowić „bezpośrednią komunikację” czy połączenie. Następnie wchodzą do oddzielnych pokojów Faraday’a (pomieszczenie z barierą blokującą wszelkie sygnały elektromagnetyczne) na czas trwania eksperymentu, podczas którego cały czas medytują z zamiarem utrzymania bezpośredniej komunikacji. Ich mózgi są następnie podłączone do osobistych elektroencefalografów (EEG). Jednemu z badanych pokazuje się serię błysków światła, które wywołują aktywność elektryczną w jego/jej mózgu. Dzięki EEG podłączonemu do mózgu, eksperymentatorzy otrzymują sygnał zwany potencjałem wywołanym. Co zaskakujące, w około jednym przypadku na cztery, mózg partnera niepoddanego stymulacji świetlnej również pokazywał aktywność elektryczną podobną w kształcie i sile do potencjału wywołanego. W grupie kontrolnej, która nie miała etapu wspólnej medytacji lub nie była w stanie ustanowić i utrzymać bezpośredniego połączenia, nigdy nie zauważono podobieństwa potencjałów. Pierwsze nasuwające się na myśl wytłumaczenie to, że te dwa mózgi działają jak nielokalnie „skorelowane” czy „powiązane” systemy kwantowe. W odpowiedzi na bodziec, odebrany przez tylko jeden z mózgów z utworzonym połączeniem, nielokalna świadomość kwantowa powoduje zsyntetyzowanie się prawie identycznych stanów w dwóch mózgach. Jak widać istnieje zadziwiające podobieństwo między skorelowanymi fotonami a mózgami”

KWANTOWA KREATYWNOŚĆ

Głównym przesłaniem tej książki jest zrozumienie tego, że najbardziej twórczy stajemy się wtedy gdy rozpoznajemy, że wszechświat stara działać się poprzez nas, a my wiemy jak „stopić się” z tym kosmicznym celem. Zależy mu bardzo na tym, żeby każdy człowiek zrozumiał, że kreatywność nie jest zarezerwowana wyłącznie dla geniuszy, lecz jest dostępna dla każdego. Profesor Goswami umiejętnie wprowadza nas w przestrzeń kwantowego morza możliwości, będącym czystym potencjałem, który istnieje nielokalnie – poza czasem i przestrzenią – będąc tak naprawdę łatwo dostępnym dla każdego człowieka. Wszelkie akty kreatywności pochodzą ze specjalnego miejsca transcendentalnego potencjału – ponad umysłowej przestrzeni, w której zatapiamy naszą wyobraźnię. Artyści, którzy zatracają się w swoim działaniu, przechodzą wtedy z ego do jaźni kwantowej. Jest to przestrzeń, która jest utożsamiana z naszym intuicyjnym wglądem, błyskiem wyobraźni. Sama intuicja jest bezpośrednim przekazem od kwantowej jaźni. Autor przekazuje nam techniki, dzięki którym możemy nauczyć się świadomej komunikacji z tą przestrzenią. Przytacza wiele, wiele historii ludzi, przeważnie ze świata sztuki, którzy w sposób świadomy lub nieświadomy wiedzieli jak nawiązać komunikacje ze nielokalną, a zarazem wszechobecną świadomością kwantową, która owocowała wszystkimi  genialnymi pomysłami i dziełami. Znajdziemy tutaj cytaty wielu artystów, którzy odnosili się do tej kwestii – np. Leonarda da Vinci: „To prawdziwy cud, że wszystkie kształty, wszystkie barwy i wszystkie przedstawienia każdej części wszechświata zostały skondensowane w jednym punkcie”. Sporo zostało powiedziane także na temat snów, za pomocą których świat kwantowy komunikuje się z naszą świadomością.

 

Jednym z celów kreatywności jest zamanifestowanie archetypowej prawdy – piękna, miłości, etyki, radości. Kreatywność jest zawsze wspierana przez kwantową świadomość gdy wybieramy jeden z tych archetypów. Każdemu z nich autor poświecił trochę czasu, aby go lepiej nam przybliżyć i ukazać w świetle kwantowości. W celu stania się jednostką wybitnie kreatywną, konieczne jest bycie otwartym na nowe i podporządkowanie naszej nieświadomości świadomości kwantowej – Profesor Goswami daje nam wiele wskazówek jak możemy tego dokonać. Wartościowym rozdziałem jest na pewno ten, w którym znajduje się opis czterech aktów kreacji. Znajdziemy tutaj wiele informacji na temat tego jak przebiega każdy z aktów. Tymi aktami są:

• Przygotowanie – rozmyślanie nad problemem, zbieranie faktów i informacji.
• Inkubacja – zajęcie się czymś innym, pozostanie odprężonym, relaksacja.
• Eureka! – nagły wgląd.
• Manifestacja – tworzenie produktu własnego wglądu.

Jakiego rodzaju informacje pozyskamy jeszcze dzięki lekturze tej książki? Dowiemy się skąd pochodzą twórcze cechy oraz jak obudzić ponadumysłową inteligencję.Jaki związek panuje pomiędzy kreatywnością a reinkarnacją. Jest także osobny rozdział poświęcony nowoczesnemu spojrzeniu na biznes, oparty o kwantową kreatywność. Ostatnia część książki nawiązuje mocno do duchowości, pokazując jak możemy wnosić kreatywność do centrum naszego życia. Autor tłumaczy jak ważne jest ćwiczenie silnego ugruntowania własnych intencji, aby pole świadomości kwantowej wiedziało na co konkretnie ma dla nas odpowiedzieć. Zwraca także uwagę na ćwiczenie koncentracji oraz praktykę wyobraźni i marzeń.

Po przeczytaniu „Kwantowego Umysłu” jestem przekonany, że niebawem sięgnę po kolejne pozycje Amita Goswamiego. Już teraz czaję się żeby przy nadarzającej okazji zakupić jego książkę „Samoświadomy Wszechświat”, która wydaje mi się bardzo intrygująca. Wielką zaletą Profesora Goswamiego jest to, że wywodzi się z kładącej duży nacisk na duchowość indyjskiej kultury, przez co podobnie jak inny pisarz – Deepak Chopra, patrzy na rzeczywistość w sposób holistyczny, dzięki czemu jego prace są syntezą duchowości i nauki.

Na zakończenie proponuje posłuchać co do powiedzenia na temat świadomości ma Profesor Goswami: